Ey habersiz, bu dünyânın vefâsı yok,
Âhirete yanmaz mısın ey zâlim?
Hakk emrini tutmayıp burada güç kılarsın,
Bir Allah’tan korkmaz mısın ey zâlim?

Kıyâmet gün Allah’ım özü hâkim olacak,
Güç gösterenlerin tümünden öcünü alacak,
Cennetlik-cehennemlik hepsini soracak,
Öleceğim diye sanmaz mısın ey zâlim?

Ölüp varsan, kabre malın ele girmez,
Mal acısını görürsün, şüphe değil,
Aş versen, haram olsa, fayda olmaz,
Kabirde yalnız yatmaz mısın ey zâlim?

Karanlık kabrin ara, zorluk olası,
Yemişlerin ağu-irin, kan olası,
Yılan, çıyan ateşi sana giysi kılası,
İşitip, ibret almaz mısın ey zâlim?

Burada ibret almayıp, kabirde ibret alasın,
Girince ateşli sorgucu, onu göresin,
Kurtulmaya yer bulamayıp mahzun olasın,
Yanar ateşten korkmaz mısın ey zâlim?

Kabre girer cehennem ateşi heybet ile,
Korkmayan, korkacak orada ibret ile,
Fayda olmaz o şu günü hasret ile,
Tevbe edip yanmaz mısın ey zâlim?

Kul Hoca Ahmed’i affeyle Gaffâr, Tevvâb,
Zâlimlere tevfik verince Azîm Vehhâb,
“Zidnâhüm azâben fevkal azâb”,
Bu âyeti bilmez misin ey zâlim?

Hoca Ahmet Yesevi