Ey hilâl-i iyd gâlibdir sana ebrû-yi yâr
Hüsn-i sûret sende bir var ise anda iki var
Yâr ebrûsuna benzetmen seni ey mâh-i nev
Sen güneş birle görünmezsin sana ne i’tibâr
Kaşlarındır hacil gûyâ halâl-i ‘iyd kim
Gece eksik görünür gündüz çok olmaz âşkâr
Cilve eyler mâh-i nev il karşısında şâm-i iyd
Sen girip ortaya kaşın göster ol tutsun kenâr
Nâ-tüvan gördüm hilâl-iydi dün yârım kimi
Ol dahi gûyâ ki za’f-i rûzeden olmuş nizâr
Yeni ayı kaşların sevdâsı rüsvâ eylemiş
Gösterirler birbirine anı ehl-i rûzgâr
Mâh-i nevdir bilmezem tâban şafaktan yoksa kim
Kana batmış nevk-i şem-şîr-i Emîr-i nâm-dâr
Ol ser-efrâz-i felek-rif’at ki re’y-i rûşeni
Eylemiştir ref’ mir’at-i hakâyıktan gubâr
Cevher-i pâkize-i zât-i şerîf-i kâmili
Âleme lûtf ü mürüvvet ma’deninden yâd-gâr
Şefkat ü kahr iledir bir sâye-güster nahl kim
Tâkdîr aslı verir hem gûre hem engûr bâr
Kahrı ol reng ilekim deryâ mizâcın huşk eder
Çalsa ger Mûsî-sıfat deryâya tîğ-i âb-dâr
Şefkati ol resme kim âteştabi’attan çıkar
Salsa İbrahim veş od üzre lûtf ile güzâr
Hem tarîk-i ma’delet re’yinden anun müstakîm
Hem esâs-i âfiyet adlinden anun üstüvâr
Ey safâ-yi meşrebin mülk-i ezel tek bî-kerân
V’ey muhit-i himmetin bahr-i ebed tek bî-kenâr
Ger sen olsaydın emîr-i şevket-i İskenderî
Vâdî-i himette bulmazdı Aristo iştihâr
V’er sen etseydin kabûl-i minnet-i Nûşirevân
Eylemezdi hiç kim Bûzürcmihr’e i’tibâr
Mahz-i şer’ olmuş afâk’allah vücûd-i kâmilin
Feyz-i tefsîr ü hadis ü fıkhdan leyl ü nehâr
Safha-i mihr-i ruhundur mevzî’-i nûr-i Nebi
Çâr tab’-i kâmiln me’vâ-yi mihr-i Çâr-yâr

Fuzuli