Ey serîr-i ibtilâya şâh-ı bî-efser Hüseyn
Ser fedâyân-ı tarîk-ı kurbete server Hüseyn
Böyle yâd eyler seni kalb-i elem-perver Hüseyn
Necl-i Zehrâ şibl-i Hayder sıbt-ı Peygamber Hüseyn

Cedd-i pâkin nâ’il olmuşdun rükûb-ı dûşuna
Fer verirdin vâlid-i zi-şânının âgûşuna
Hazret-i Fahru’l-Betûl’ün sîne-i pür cûşuna
Cism-i pür nûrundu el-hak zînet ü zîver Hüseyn

Âh o cismin re’s-i maktû’ı olup âvâresi
Gerden-i mazlûmun oldu hâke kan fevvâresi
Hûnunun her katresi bir sönmez âteş pâresi
Muhterik hâlâ o âteş-pâreden diller Hüseyn

Zulme tâbi olmadın dünyâya oldun hak-nümâ
Bir cihânî hırsa karşı durdun ey merd-i Hudâ
Hakkı i’lâ etmek üzre kendini kıldın fedâ
Oldu tavrın sâlikân-ı Hakk için rehber Hüseyn

İndirâs-ı şer’-i izzetin koşup imdâdına
Sîne gerdin ihtirâsın savlet-i bî-dâdına
Bakmadın hattâ bu yolda sevgili evlâdına
Cânsipâr-i azmin oldu Asgar u Ekber Hüseyn

La’l-i pâkin bulmamışken hayli dem bir katre su
İncilâ etmiş iken zâtında “sırr-ı vahdehû”
Etmedin Allah için ehl-i şekâya ser-fürû
Oldu hâlinden nümûde mâye-i Hayder Hüseyn

Her cerîhandan temevvüc etdi bir deryâ-yı nûr
Oldu her mızrak teninde pür-tecellî nahl-i Tûr
Kesti son ser-rişte-i hestîyi şemşîr-i şürûr
Öyle açdı rûh-ı bî-kaydın senin şehper Hüseyn

Süllem-i mi’râc olup zahmı ten-i mecrûhunun
Kerbelâ bir kurb-i “ev ednâ”sı oldu rûhunun
Cilve-i âşık nevâzı eyledi Sübbûhunun
Zâtını bir lütf-ı âlü’l-âline mazhar Hüseyn

Cedd-i kudsî hilkatin “Şâh-ı Risâlet” aşkına
Murtazâ-yı Kibriyâ Zehrâ-yı İsmet aşkına
Dâder-i ekrem o sermest-i şehâdet aşkına
Eyle Tâhir bendeni bâbında bir Kanber Hüseyn