Ey tâlib-i dünyâ sana ‘ibret niçün olmaz selef
İtmek revâ mı dâimâ sermâye-i ‘ömrün telef

Bir gün seni yâr-ı gâr sayyâd-ı mevt eyler şikâr
Aç dîdeni cânın uyar ‘özr-i bahâne bertaraf

‘İz’ânı olan kâmile lâyıķ budur hadden bile
Fahr eyler idi fakr ile Peygamber-i ‛âlî-şeref

Ol server-i ‘ulvî-neseb ihyâmıza oldu sebeb
Virdi bize ol lutf-ı Rabb her bir hadîsin ber-tühaf

Fevt itme Fazlî fırsatı ķıl ķurb-ı zâta rağbeti
Olmaz kemâl-i kıymeti dürrden cüdâ olsa sadef