Gâliba bir ehl-i dil toprağıdır câm-i şarâb
Kim kılıp hürmet binâlar tutmuş üstünde habâb
Berk u bâran sanma kim gördükçe âh ü eşkimi
Bilmezem nemdir benim ağlar bana yanar sehâb
Ey soran hâlim bu istiğnâ su’âlinden ne sûd
Hâlim eylersin su’âl ammâ işitmezsin cevâb
Deşt-i gamda hâk-i kabrim üzre serv-i gird-bâd
Çekse baş ol servden su kesme ey seyl-i serâb
Yetmeyip vaslına sen Leylî veşin bir ömrdür
Ben kimi Mecnûn olup sahrâya düşmüş âf-tâb
Ol büt ebrûsun koyup mihrâba döndürmen yüzüm
Koy beni zâhid bana çok verme Tanrı’yçün azâb
Nakd-i ömrün bir sanem aşkında sarf ettin tamâm
Ey Fuzûlî âh eger senden sorulsa bu hisâb

Fuzuli