Gamdan öldüm demedim hâl-i dil-i zâr sana
Ey gül-i tâze revâ görmedim âzâr sana
İç mey-i nâb ki bağrından eder cümle kebâb
Âteş-i aşk ile ûşşak-i ciğer-huvar sana
Mey-i gül-gûnda değil nerkis-i mestin aksi
Kadeh olmuş göz açıp âşık-i dîdâr sana
Ârızın gül gül ediptir mey-i gül-gûn tâbı
Veh ki bir gülden açılmış nice gül-zâr sana
Bâğâ seyr et bu leb ü lâ’l ile kim gonce degil
Göstere hûn dil-i dîde-i hun-bâr sana
Der idim kâmetine serv veli özge imiş
Harekâti vuruş ü şîve-i reftâr sana
Eğilip tarf-i bena kûşke derd-i dilimi
Yâ’utağın diye yâ turra-i turrâr sana
Tâ giriftarınım âzâd olabilmem gamdan
Hiç kim ol olmasın ey şoh girftâr sana
Lâ’l-i nâbın hevesi bağrımı kan eylediğin
Âh kim kanlı yaşım kıldı izhâr sana
Ey Fuzûlî feleğin var seninle nazarı
Kim gam ü mihneti verdi ve ne kim var sana

Fuzuli