Gamından başa dün hasret eliyle ol kadar urdum
Ki subh olunca mürde cismimi toprağa tapşırdım
Büküldü kaddim âhım yetti hur-şîde sakın ey meh
Ki mihnet okunu peykânladım gam yayını kurdum
Dimen Mecnûn’a âşık kim başında kuş yuva tutmuş
Benim âşık ki seyl-i eşkimi başımdan aşırdım
Gümânımdan müretteb eyledi bürhâni isbâtın
Ne sâhib-keşfe kim dürc-i dehânın sırrını sordum
Tecerrüd seyrine sâyemden özge bulmadım hem-reh
Tarîk-i aşk içinde çoklar ile durdum oturdum
Hevâ-yi aşk ser-gerdânı olmuş gird-bâdım kim
Savurdum göklere toprağımı her yerde kim durdum
Fuzûli aşkı mühlik derdim ol meh-veş inanmazdı
Bi-hamdi’llâh ki can vermek târîkiyle inandırdım

Fuzuli