Âlemde gam kişiye demâdem gelir gider
Âdem mi var ki âleme hurrem gelir gider

Her kişiye belâ yükünü çekdirir felek
Kimdir ki bu cihâna müsellem gelir gider

Nergis meğer ki bildi vefâsız-durur cihân
Bâğın yolunda gözleri pür-nem gelir gider

Göz yum cihândan aç gözünü kendi hâline
Sen göz yumup açınca bu ‘âlem gelir gider

Gözüm evine hayl-i hayâl-dürür gelen
Kimim var andan özge dahi nem gelir gider

Hicrinle haste kûşe-i mihnetde zâr iken
Tenhâ komaz gamın beni her dem gelir gider

Cehd et ki hayr ile analar halk adını
Âlemde adıdır kalan âdem gelir gider