Deste deste gül sensin
Gül vabeste gül sensin
Bülbül haste gül sensin
Güle beste gül sensin

Bülbüle sevda gülsün
Tavır gül eda gülsün
Sine-suz seda gülsün
Sen gül, şuheda gülsün

Senden alır kokun gül
Senin varın yokun gül
Mızrağın gül okun gül
Dokun bana dokun gül

Görmedim gül kametin
Gül soldurur hasretin
Güle hasret ümmetin
Arar gül muhabbetin

Kur’an’dır gül avazın
Gül kokar gül niyazın
Cümle âlem pervazın
Seyreyler gül endazın

Güle vurgunum güle
Yandım ki döndüm küle
Güle kurban bu köle
Gül halvetim kim böle

Cihana açılan gül
Göklere saçılan gül
Başlara taç olan gül
Bize miraç olan gül

Teri gülden Mustafa
Gül soyun pâk-u safa
Ben bülbül-i bî- vefa
Sen her gönüle şifa

Her bahar Sen açmazsan
Âleme düşer hazan
Ey gönüllere suzan
Bize cennettir Ravzan

Açıl ki bak gülistan
Kara giyindi yastan
Ne bağ kaldı ne bostan
Ve ayrılık gül dosttan

Bülbül yandı gül Ahmed
Aşkını ister ebed
Ey gül yüzlü Muhammed
Meded şefaat meded

Gel gülüm gel ey nazım
Şiir nesir tüm nazım
Udum neyim ve sazım
Güle meftun gül lazım

Bak güllere şah geldi
Gül çehre gül rah geldi
Gül güneş gül mah geldi
Mazluma semah geldi

Gül gül söyler Şemsi gül
Kitabı gül dersi gül
Nefesi gül sesi gül
Güldür efendisi Gül…