Halvete girip, dostlarım, yad edelim daima,
Muhabbetin şarabını nuş edelim daima.
Muhabbetin şarabını hiç kimseye vermezler
Bağır kanını akıtıp, aşık içer daima.

Muhabbetin şarabını içen aşık nişanı,
Vale olan bülbül gibi, feryad kılır daima.
Mürid cesed, pir gassal, okuyup yürür hasbi hal,
Göreyim diyerek o cemal, cevlan kılır daima.

Müridlerin terbiyesi, günde yüz bin erdem,
Özlerini çoban misali, çoban kılır daima,
Halka kurub erenler, Hu zikrine başlasa,
O Zekeriya peygamber hazır olur daima.

Ondan sonra Hak nurunu zakirlere saçarlar,
Melekler safa dolup, “erre” başlar daima.
Muhabbet şarabını ele alıp Muhammed,
Zakirlere sunarak, saki olur daima.

Muhabbetin şarabını içtiği için Hoca Ahmed,
Arş üstüne konarak, pervaz kılır daima.

Hoca Ahmet Yesevi