Ne hoş bir sefâdır bu safâ-yı aşk!
Ne zevkli belâdır bu belâ-yı aşk!
Giriftâr olmayan bu aşkı bilmez
Ne tatlı cefâdır bu cefâ-yı aşk!

Ta’rifle bilinmez aşkın safâsı
Âşıka safadır cevr u cefâsı
Bu derdin kimsede yoktur devâsı
Bir başka devâdır bu devâ-yı aşk

Bu aşkın meyini içenler bilir,
Muhabbet iline göçenler bilir
Bu nehri yüzüp de geçenler bilir
Bir başka deryâdır bu deryâ-yı aşk

Ne bahtı karadır aşksız gönüller!
Akıllı değildir, bunlar deliler
Bu aşka tutuşmuş nice veliler
Mevlayı severler evliyâ-yı aşk

Aşk ehli olmayan olamaz veli
Âşıka demesin hiç kimse deli
Görünür âşıka Hakk’ın cemâli
Her neye bakarsa mübtelâ-yı aşk!

Arif-i billahtır âşık olanlar
Hep derdi Mevlâ’dır aşka yananlar
Vasıl-ı billahtır Hakkı bulanlar
Ne büyük velidir ulemâ-yı aşk

Aşıkın bu aşkı ta ezeldendir
Bu lütf-û Hûda-yı lemyezeldendir
Ne altun, ne gümüş, ne güzeldendir
İlâhi sevdadır bu sevdâ-yı aşk

Nazlı der bu aşkı tatmayan bilmez
Bu tadı lezzeti almayan bilmez
Bu nâr-ı firkate yanmayan bilmez
Bir başka devadır bu deva-yı aşk