Ne kim sahife-i tedbîre akl eder mastûr
Sağınmam anı olur olmaz olmayan makdûr
Hevâ-yi dâr-i vefâ umma her hevâyîden
Kim ol makâmdadır ser-bülend olan Mansûr
Harif-i erre-i gam sanma her kuru ağacı
Ki yazılır Zekariyyâ adına ol menşur
Dil-i pür âteş-i âşıktır âh-i serd ile hoş
Olur bürûdete mâ’il tabâyi’-i mahrûr
Füsürde zâhid eger âşık-i ciğer-sûza
Refâkat etse yüz yıl zulmetine düşmez nûr
Sağınma bir arada ihtilât kılmak ilen
Tutar mizâc-i karanfil tabi’at-i kâfûr
Hoşum ki aşk ile rüsvâ-yi has ü amım ben
Felek bu şive ile eylemiş beni meşhûr
Müdâm nakd-i hevâ hâtırımdadır meknûn
Hemişe fikr-i mahabbet dilimdedir mezkûr
Niçin ki hân-i muhabbet meveddet-i şâhi
Ki halkadır sebeb-i feyz-i kirdigâr-i gafûr
Meh-i sipihr-i nübüvvet Muhammed-i Kureşi
Çerâğ-i şâm-i ebed âf-tâb-i subh-i nüşûr
Şeh-en-şehî ki Süleymân-i mülk-i ma’ni olup
Muti’ oldu ana ins ü cinn ü vahş ü tuyûr
Cihânı açmak için tapşuruldu hazretine
Kelîd-i mahzen-i mahrûsa-i vukûf ü şu’ûr
Yetirdi silsile târ-i hisâb-i hicretine
Üzülmesin diyüben rişte-i sinîn ü şuhûr
Şikest nukre-i halis-‘iyârıma koydu
İyâr-i nukre-i zâtında ihtimâl-i küsûr
Ruh u kadidir olan halvet-i cinân içre
Çerâğ-i meclis-i gılmân ü şem’-i mahfil-i hûr
Ne-‘şek ki akdı bevâdide parmağından su
Bu şerhadır mutazammın hutût-i mevc-i buhur
Muhalif emrinedir bade kim ayağa düşer
Nakizdir ana kim gûş-mâl alır tanbûr
Eyâ Şehî ki gürûh-i peyem-ber-i mürsel
Behişte basmaz ayak senden almadan destur
Egerci hâmeye el urmadın elinde idi
Hat-ı betâlet-i İncil ü nesh-i harf-i Zebur
Ne söz ki anda senin yok rızâ-yı huddâmın
Kalır serây-i tabî’atta tâ ebed mahsur
Bırak hicâb nikâbın güzel cemâlinden
Ki tâ göre seni ortada görmeyen nice kür
Bu mesned içre nice mest-i hâb-i nâz olasın
Erişti subh gel aç imdi nerkis-i mahmur
Fesâd ehli cihâna bıraktılar feterât
Kıyamet oldu ne yatmak mecâlidir uru dur
Zamane muntazır-i .iktidâ-yi emrindir
Sözün ne ise yürüt buyruğun ne ise buyur
Fetahtü ayne ricâi bi-seyfike’l-kâhır
Kad istecertü bihi min aduvvike’İ-makhûr
Bi-ke’î-melâzu ve ente’l-me’âzu fi’d-dâreyn
Ale’s-sırâti izâ hane li’l-enami ubûr
Recu’tu inneke takza’l-umûr fi-yevmin
Bi-emri rabbüke kad terteci’i ileyke umûr
Lezimtü zeylike ercü rizâke fi’d-dâreyn
Kefâ vüsûku bi-lutfike’I-mevfûr
Şehâ Fuzûlî-i dil-hasteyim bi-hamdi’IIâh
Reh-İ şeri’atine tâbi emrine rne’mur
Olup durur sözümün nazm ü nesri na’tinde
Hemişe gevher-i manzum ü lü’lü-i mensur
Fesahat ehli arasında i’tibârım var
Ne i’tibâr ger olduysa hey’etim mahkur
Özüm hakîr be-gâyet sözüm müfîd velî
Nicük; ki hükm misâlinde satrü beyne sutûr
Ümîd var ki tutdukça mülk râh-i nizâm
Ümid var ki taptıkça ahd-i ömr mürur
Mürur-i ömri senâ-yi Resul ile geçirem
Ölende edem anı armağan-i ehl-i kubur

Fuzuli