Niyet eyledik Kâbe’ye, râzı olun, dostlarım;
Ya ölürüz, geliriz, râzı olun, dostlarım.

Niyet kıldık Kâbe’ye, Hakk Mustafa ravzasına;
Nasip kıla herkese, râzı olun, dostlarım.

Nasip olsa, varırız; nasip olsa, geliriz
Ecel yetse ölürüz; râzı olun, dostlarım.

Râzı olun özümden, iyi-kötü sözümden,
Geçin benim yüzümden, râzı olun, dostlarım.

Kudret olsa, yürüyün; güç olmasa, durunuz;
Dua kıla görünüz, râzı olun, dostlarım.

Dostlar bizi yoklarlar, fâsıklar çok uyurlar,
Mescid tarafına gelmezler; râzı olun, dostlarım.

Sırdan oldu işaret, burada eyledik imaret,
Eyleye Resûl şefaat, râzı olun, dostlarım.

Arslan Baba’dan beşaret, pirden dileyip icazet,
Dostlar eyleye ibadet, râzı olun, dostlarım.

Kâbe’ye doğru göçelim, zâlimlerden kaçalım,
Oğul kızdan geçelim, râzı olun, dostlarım.

Dilim sorsam, karar yok; garip ölse, sorar yok;
Yenilenlerde helâl yok, râzı olun, dostlarım.

Geçti kulun canından, çıktı halkın sayısından,
Dostlar gider ardından, râzı olun, dostlarım.

Hoca Ahmed, yum gözünü, halka söyle sözünü,
Kâbe’ye sür yüzünü, râzı olun, dostlarım.

Hoca Ahmet Yesevi