Nûş idelden câm-ı ‘aşkı cânımız mestânedir
İrdiği esrârı sırrın ‘âlemi rahmânedir

Ol şerâbı kim bugün ‘aşkın elinden içdi cân
Tâ ezel bezm-i elestin kurduğu meyhânedir

İrişüp cân bülbülünün mest ü hayrân olduğu
‘Âlem-i asliyyeden ol gördüğü reyhânedir

Hamdülillâh Hakk bugün hakka’l-yakîndan açdı râz
Gördüğü cânın ezelden bakdığı seyrânedir

Ol hakîkat şehrine sultân olan cânâneye
Bu vücûdum kafesi ancak misâfirhânedir

İrmeyen bilmez benim ‘aşk ile gavvâs olduğum
Tevhîd-i zât-ı ilâhî denilen ‘ummânedir

Zühd ü takvâ menzilinden geçdi cân eyler vedâ’
Vardığı dâr ol “ene’l-Hakk” söyleyen meydânedir

Bu fenâ mülkünde ‘aşka cân verüp baş oynatan
‘Âşıkın ahvâli sırrın kim bilir merdânedir

İsm-i a’zam ‘aşkına zikrinde vuslat bulduğum
Hayy ü Bâkî zât-ı a’lâ pâk olan sübhânedir

‘Aşk alup benden beni zâtında kurbân itdiği
İki ‘âlem emrine fermân olan sultânedir

İhtiyârımla değildir bu dilin şerh itdiği
Nutk-ı Rahmân’dır cesed ana bugün berhânedir

Bu harâb olmuş gönül cân u cihân terk eyleyüp
Ol hakîkat şem’ine par par yanan pervânedir

Vahdetin envârına gark olduğundan ‘aşk ile
Dahi ‘akla gelmedi Ümmî Sinân divânedir

Ümmi Sinan