O dost için ağlar isem, gözüm yaşını kim sile?
Yaşım nice dine benim böyle acayip dert ile.

Ey yarenler, ey kardaşlar, kime diyem ahvalimi?
Ya şu benim bu derdimin dermanını kim ne bile?

Alem derman olur ise, sensiz derman olmayacak,
Sensiz derman nice ola, çün gönülde dost sevile.

Ölüp sine girer isem, etim tenim çürümeye,
Ayrılmayam sevdiğimden çün giderim sevgi ile.

Ahdı sabık denilmeden, henüz elest buyrulmadan,
O ben idim, ben o idi, şimdi nicesi kesile.

O kıyamet pazarında her bir kula baş kayısı,
Ne kayırsın onu seven, çün o arasatta bile.

Yarenlerim der ki bana, seni niçin göremedik,
Firkate düştü suretim bir menzilden bir menzile.

Gözü yaşlı bir arife uğradım dedim ağla sen,
Burda çok ağlayan kişi orda gider güle güle.

O dost ile benim işim, ölsem dahı bitmeyecek,
Ben nice ola ki bite, çün gönülde dost sevile.

Yarın mahşer kopar iken, kamu kul nefsim diyecek,
Ben Yunus’u hiç anmayam, Tapduğ’u getirem dile.