Ol şâh-ı kadîm senin ile olduğun anla
Gönlüne senin gelübeni dolduğun anla

Ol senin ile ezelîden bile gelüpdür
Her lahza sana lutf u kerem kıldığın anla

Bilün çün ey sen kendözünü taleb idersin
Özün bilenin sırr-ı nefsi n’olduğun anla

Ol lutf ıssı kân-ı kerem öz kereminden
‘Aşk eli ile âyîneni sildiğin anla

İnsânsın ahî ‘aklını dir gözünü aç bak
Bu yolda nedir yol erinin bulduğun anla

Gavvâslık idüp ‘aşk eri bu bahr-i muhîtde
Maksûd ne imiş bu denize daldığın anla

Yetişmek içün yol erinin mertebesine
Bîgânelerün cehd idüben bildiğin anla

Meger ki özün bildi Hakk’ı buldu özünde
Şâdîlik idüp ‘aşk erinin geldiğin anla

Pâk eyleyicek gönlünü efsâne hayâlden
İlhâm ile ol pâdişâhın geldiğin anla

Gönlünü meğer gayr-ı Hakk’a virdi cihânda
Menzil gözeden yolda niçün kaldığın anla

Hoş gör bu demi ‘ârif isen Kaygusuz Abdâl
‘Ömrün çiçeği tâze iken solduğun anla