Olmaz oldu görüp ahvâlimi hûblara âşık
Aşk neyhinde bu rüsvâlığı gör şer’e muvâfık
Gelir olsan kılarım ferş-i rehin perde-i çeşmim
Dahi nem var’ azîzim göze karşı sana lâyık
Gülüp açılmak umulmaz deheninden meger oldur
Cüz kim lâ-yetecezzâ der ana ehl-i dekâyık
Bağrımız pârelerin gözlerim asmış müjelerden
Merdüm-i gûşe-nişin handan u handan bu alâyık
Geceler şem’ yanar eşk döker subh gelince
Can verir subh gelen demde zihî âşık-i sâdık
Sebkat etmişti ciğer kanı gözüm yaşına bir vakt
Aşk hükm etti yine cârî ola âdet-i sâbık
Ey Fuzûlî özüm gûşe-nişîn et hum-i mey tek
Ola tâ kim olasın kâşif-i esrâr-i hakâyık

Fuzuli