Ben bir garib ü âvâre,
Oldu kalbim pâre pâre,
Tutuldum o gülizâre
Arz eyleyin bunu yâre,

Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni.

Bilmez oldum sağ u solum,
Yitirmişim doğru yolum;
Gece-gündüz hep melûlum,
Bir bîçâre zayıf kulum..

Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni.

Gönül yaslı, gözler çağlar,
Bu hasret sînemi dağlar,
Kederli bahçeler bağlar;
İnliyor âhımla dağlar..

Perişân etti beni,
Böyle ağlattı beni.

Hayâl uçarken mestâne,
Uğradı yol gülistâne,
Ravza namlı bağistâne;
Sığmaz dünyada destâne…

Perişân etti beni,
Böyle ağlattı beni.

Bozup attı her fendimi,
Bilmez oldum ben kendimi;
Nâm u nişânı, erdemi
Mecnûnların budur demi..

Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni.