Sabâdan gül yüzünde sünbül-i pür-pinç ü tâb oynar
Sanasın per açıp gül-sende bir müşgin gurap oynar
Hayâl-i ârızın cevlân eder bu çeşm-i pür-nemde
Nicük kim mevclenmiş sude aks-i âf-tâb oynar
Ruhun görgeç olur sûz-i derûn ü dûd-i dil hâsıl
Bahâr eyyâmı sıçrar berk-i rahşende sehâp oynar
Irak olsun yaman gözden ne hoş sâ’attır ol sâ’at
Ki uşşâk ile ma’şûk eyleyip nâz ü itâp oynar
Riyâyî zâhid-i huşkün semâîndan n’olur hâsıl
Hoş ol kim rind-i mey-hâre içip câm-i şarâp oynar
Bu gamlar kim benim vardır bâ’irin başına koysan
Çıkar kâfir cehennemden güler ehl-i azâb oynar
Kılar göz perdesin hûn-âb-i hasret çâk her dem kim
Ruhunda lezzt’i didâr zevkinden nikâb oynar
Fuzûlî reşkten titrer dil-i pür-hûnu uşşâkın
Benânâşunda yârın her zaman kim lâ’l-i nâb oynar

Fuzuli