Şol gönül kim bahr-i ‘ilm-i Hakk’da ola müstefîd
Lâ-cerem her katre olur anda bir dürr-i ferîd

Âdemi üstâd ider bu kâr-gâh-ı terbiye
Mürşid-i kâmilden el almazsa şeyh olmaz mürîd

Tıfl-ı dil kâbil gerekdir mekteb-i ‘irfânda
Tâ ki ta’lîm-i ilâhî cânına ola müfîd

Kişt-zâr-ı dilde gûn-â-gûn n’eyler ârzû
Feyzden mahsûl yokdur olmayınca ol hasîd

Eksik olmaz ‘âşıka ta’n u melâmet halkdan
Kim ki Hakk’a tutdu gûşun dinlemez güft ü şinîd

‘Âlem-i vahdetde tenhâ oturursun Hakkıyâ
Halk-ı ‘âlemden halâs olup vahîd oldun vahîd