Terk eyle ey dil gafleti kıl tövbe istiġfâra gel
Cehd eyle dün gün sa’y idüp sırr ile sen esrâra gel

Ebcedden alup dersini meydâna sür sen fersini
‘Arş ile Hakk’ın kürsünü seyr itmeğe ebrâra gel

‘Aşkın atına ol süvâr destine alup Zülfikâr
Durmaz ‘adû eyler firâr bak Hayder-i Kerrâr’a gel

Sâdıklar ile dâim ol sıdk ile dâim kâim ol
Hep mâsivâdan sâim ol zâtınla bu envâra gel

Olmak dilersen ehl-i râz âbdest alup kıl sen namâz
Sâfî dil ol eyle niyâz zâtındaki Gaffâr’a gel

Hırs u hasedden arınup bir köhne şala sarınup
Dergâha elbet varınup sığın bu dem Settâr’a gel

Kibr ü tama’dan geç yürü ‘aşkın şerâbın iç yürü
Kendözünü bil seç yürü halkdan kaçup seyyâra gel

Ölmezden evvel bir olup andan ebed dirlik bulup
Sen katrelikden kurtulup cehd eyle bu ebhâra gel

Âbdest alup sen yu yüzün pâk it sivâdan her sözün
Mecnûn olma sen bil özün leyli koyup enhâra gel

Ma’bûd idinme bir sanem gözle reh-i mânî ümem
Aç dîdeni her dem-be-dem şevk ile ol ahrâra gel

Tut nushu hem itme ‘inâd olsun diyen cânım âzâd
Vârın kamu ile mezâd yağmaya vir Tatâr’a gel

Geç bu ‘ucubdan pâk olup zehr olma var tiryâk olup
Râh-ı rızâda hâk olup ko bir eser âsâra gel

Bir bak gazâ-yı ekbere ceng içre dönüp ejdere
Ur seyfi ibn-i asfara Cebbâr ile Kahhâr’a gel

Tapma sakın bu vâra sen olma yürü âvâre sen
Kul ol bu dem bir yâra sen uy Hazret-i Hünkâr’a gel

‘Âlemde her bir rengi bil her türlü olan cengi bil
Nemçe Macar Efreng’i bil tîğın urup küffâra gel

Hasmın sana gâlib değil gönlün velî tâlib değil
Cenge niçün râgıb değil nefsin kogıl etvāra gel

Gir cennete bu ceng ile gör Hakk’ı bu âheng ile
Her gice gün Efreng ile durma savaş ikrâra gel

Ahmed durur Gurbî olan Hakk’da budur kurbu bulan
Envâr ile zâtı dolan üşenmeyüp bu kâra gel