Teşne-i câm-ı visâlüñ âb-ı hayvân istemez
Mâ’il-i mûr-u hatuñ mülk-ü Süleymân istemez
Zulmet-i zülfüñ giriftârı dem urmaz nûrdan
Tâlib-i şem’-i ruhuñ hurşîd-i rahşân istemez
Eylemez meyl-i behişt üftâde-i hâk-i derüñ
Sâkin-i künc-i gamuñ seyr-i gülistân istemez
Cevrden âh étme ey ‘âşık ki ‘ayn-ı lutfdur
Dost esbâb-ı kemâl-i hüsne noksân istemez
‘Âşık iseñ rind ü rüsvâlıkdan ikrâh etme kim
‘Aşk sırrın iktizâ-yı devr pinhân istemez
‘Aşkdan vehm etmesüñ ‘âşık yıkar göñlüm deyü
Hiç sultânım diyen mülkünü virân istemez
Ey Fuzûlî muttasıl devrân muhâlifdür sana
Gâliba erbâb-i isti’dâdı devrân istemez