Varımı ol dosta verdim hanümanım kalmadı
Cümlesinden el yudum pes dü cihanım kalmadı

Dost cemali aksini saldı bu gönlüm aynına
Anı göreliden beri sabr-ü kararım kalmadı

Çünkü hubbullah erişti, çekti beni kendine
Açtı gönlüm gözünü ayrık hümarım kalmadı

Ayn-ı tevhid açılıp Hakkal yakin gördüm anı
Şirki sürdüm aradan şek ve gümanım kalmadı

Evliyanın himmeti yaktı beni kal eyledi
Safim buldum safa ayrık gümanım kalmadı

Çün fenafillah içinde beni ifna eyledin
Ol sebebdendür benim nam-ü nişanım kalmadı

Ahmed’i ider ilahi sake şükrüm öldürür
Hamdülillah aşkı Haktan gayri varım kalmadı