Vasıl olmaz Hakk’a kimse cümleden dûr olmadan
Kenz açılmaz şol gönülden tâ ki pürnûr olmadan

Mûtu kable ente mûtu sırrına mazhar olan
Haşr ü neşri gördü bunda nefha-i sûr olmadan

Sür çıkar ağyârı dilde tâ tecelli ede Hak
Pâdişah konmaz saraya hâne ma’mur olmadan

Mest olup mestâne geldim tâ ezelden tâ ebed
İçimişim aşkın şarabın âb-ı engür olmadan

Sen müyesser eyle Yârab bizlere beytin tavaf
İlmin ile âmil eyle vâde tekmil olmadan

Hak cemâlin Kâbesini kıldı âşıklar tavaf
Yerde Kâbe gökyüzünde Beyt-i Ma’mur olmadan

Mest olanların kelâmı gayrıdan gelmez velî
Pes enel hak nice disün kişi Mansur olmadan

Bir acep sevdaya düştüm tutuşup Şemsi müdam
Hakk’a makbul olmak ister halka menfur olmadan