Yaktı kül etti beni dumansız aşk ateşi
Yedi derya nuş etsem, sönmüyor aşk ateşi
İlâhî aşkı bilmez ki anı tatmayan kişi
Emlem yazık lem yârif, esrarengiz Hakk işi
İblisi sevindirip, pişirirler teşvişi
On parmakla bandığın, hayal pilâvı aşı
Sonunda zehri mardır, dünyayı seven kişi
Dini küm dinarı küm, ahir zamanda şaşı
Seyreyledim bast ile; hile kirpiği, kaşı
Şâd-ı handan gezer, bilmem ki ne sezer?
Lü’lü etmiş kendini, gezer havada başı
Bakanı hayran eder, cilvesi naz oynaşı
Kandırır âdemleri, Deccal’ın yedi başı
Her başında bin dişi, yediği âdem leşi
Uyan uykudan uyan, gafletle yatan kişi
Fayda vermez servetin, son nefeste ey kişi
Hubb-ü câhlar yok olur, âhûzar olur işi
Kadı mısın müftü mü, filozof felsefeden
Al haberi Bâlam’dan, uçurdu dört bin kişi
Samiri yaptı buzağı, konuşturdu cin işi
Dinlemedi Musa’yı, Firavun’un sırdaşı
Karun zekât vermedi, battı yere can taşı
Musa, Firavun sende gizlenmiş hile işi
Düşmanın içindedir, cihad düşünen kişi
Oynayı gelir naz niyaz ile, bin türlü avaz ile
Razıyım söylemezsem, elde değil Hakk işi
Kul oldum cemmül cemde, ahdi misakın işi
Her fiilde fail olan, kâba kavseyni Kur’an
Tevhidin özü bugün, Mürşid-i Kâmil insan
Tut bir kâmil elinden, ol Hakk dostu yoldaşı
Aldandı hüneriyle Davud, aklı gözünde kişi
Meslekî resul tevhid, gayrisi hep dünya işi