Yavlak acep geldi bana dünya içinde işbu hal,
Gece konuk olan kişi, gene sabah göçer filhal.

Eğer gerçek konuk isen, aç gözün uyanık isen.
Sen bu söze tanık isen, geri kalır mülk ile mal.

Malını özge kişi yer, sen orda hesabın ver,
Senin hemen bir adım yer, gel gör ahir nedir bu hal.

Gözün görürken ye, yedir, yoktur diye etme özür,
Bu dünyada hasıl nedir, hayreyle pazarı ver, al.

Ben diyeyim sözün hakkın, işit unutma key sakın,
Uş kıyamet geldi yakın, gönlünden geçmesin hayal.

Ordan İsrafil sur vura, ölenler yerinden dura,
Mizan terazi kurula, hükmünü ede Zülcelal.

Sultan ve kullar bir ola, orda heybet katı ola,
Dahi ayrıksı hal ola, kurtulmaklık orda muhal.

Burda korkmaz isen Yunus, orda korkuturlar seni,
Eğer dirliğin hak ise, Sırat’ı geçesin sehel.