Yere göğe ‘arşa kürse sığmayan Sultân menem
Cümle ‘âlemden münezzeh zâtı ol Sübhân menem

San’atımın zerresinden cümle ‘âlem oldu vâr
Hikmet ile külli şeyi vâr eden ol Hân menem

Her kime sevsem sevilsem derde kıldım mübtelâ
Enbiyâlar evliyâlar sırrına mihmân menem

Künh-i zâtım varlığından kimseler vermez nişân
Bahr-ı mutlak lâ-te’ayyün haddi yok ‘ummân menem

Pâdişâh-ı lâ-yezâlem kimse bilmez sırrımı
Çarh urup ‘âlemlere devr etdiren devrân menem

Muştuladum ben size zâtım sıfâtım vasfını
“Kul hüvallâhü ehad”dır okunan Kur`ân menem

Zâtım “Allahu Ehad”dır vasfım “Allahü’s-Samed”
Cins ü mislim yokdur ön son yalınız Deyyân menem

Gizli değil gün gibi âşikâreyem ‘âriflere
Münkirin gönlün perîşân eyleyen pinhân menem

‘Âsîler ‘ısyân edüp ben dembedem ihsân edüp
Rahm edüp kullarımı ‘afv eyleyen Gufrân menem

Ey Sinân Ümmî benim cevr ü cefâmdan gam yeme
Aç gözün kaldır hicâbı derdlere dermân menem

Ümmi Sinan