Dünyayı boşadım üç talak ile
Dergâh kapısına vardım Yunus’un
İçimi doldurdum yalnız Hakk ile
Aşkımı aşkına kardım Yûnus’un…
Sevgiyi kalbime ışık eyledim
Her zerremi Hakk’a âşık eyledim
İdrâkimi aşka beşik eyledim
Gönül bahçesinde hardım Yûnus’un…
Beni benden alıp yâr’e götürdü
Hicranın közüne, nar’a götürdü
Nefse savaş açtı, dar’a götürdü
Nice sırlarına erdim Yûnus’un…
Azamet dağında bir kuytu beldim
Medine’den esen ılık bir yeldim
Kesreti aşıp da Bir’e yöneldim
Saatimi aşka kurdum Yûnus’un
Dünyaya sırt döndüm, yöneldim Hakk’a
Aşk terazisinde çektim bin okka
Eskiler hoş demiş: “men dakka dukka”
Rüyasını hayra yordum Yûnus’un…
Önünde durulmaz, coşkun bir seldim
Ferhat gibi nice dağları deldim
Zamanı, mekânı aştım da geldim
Yerini yurdunu sordum Yûnus’un…
Dövenlere elsiz oldum erenler!…
Sövenlere dilsiz oldum erenler!…
Kovulunca ilsiz oldum erenler
Hicran ateşinde kordum Yûnus’un