Zâhidâ var atma taşı ol ki beytullah ola
Yıkma anın kapusun ol evde kim Allah ola

Gerçi zâhir göz ile gördün fenâ-ender-fenâ
Gâfil olma bâtını gör küntü kenzullah ola

Ehl-i ‘aşkın dinler isen vasfını bir zerre gel
Söylemezdim işbu râzı illâ iznullah ola

Şöyle bil irmeyiserdir ayağı tozuna el
Ehl-i derdin ‘aşk elinden çün ki fazlullah ola

Münkir olma sırr-ı veche aç gözün bak sen de gör
‘Âşıkı hayrân iden tevhîd-i zâtullah ola

Ehl-i ‘irfânın cevâbın sanmanız efsânedir
Cân gözünden görülen hatm-i kelâmullah ola

Vâridât-ı zikr-i kalbîdir ana ilhâm olan
Cân dilinden söyleyen bize hitâbullah ola

Hâs ile hâs olmağa hâlis ere irmek gerek
Girüben seyrân idesin kalbi ‘arşullah ola

Zâhidin güftârını fehm eyledüm külli recâ
‘Âşıkın her kavli fi’li hasbeten-lillah ola

Cân ilinden câmını sundu bize cân-ı safâ
Cür’ayı nûş idevüz cân habibullah ola

Kim ne bilsin zâhirinde çün görünen hırka şâl
Ehl-i derdin belki sırrı ceng-i fazlullah ola

‘İlm-i hikmet ehline söyle ledünnî terkîbin
Cân ilinden görülen fehm eyle sırrullah ola

Ey Sinân Ümmî ne bilsin sırr-ı remzi ehl-i zevk
Dersi “illâ”dan okurlar ‘ârif-i billah ola

Ümmi Sinan