Aşk-ı niyâz eyleyerek huzûrda
Elinden bir bâde içsem Mevlânâ
Soyundursan sivâdan bir nazarda
Mest olup kendimden geçsem Mevlânâ

Ka’be-i uşşâkdır merkad-i pâkin
Derde devâdır hâk-i ıtır-nâkin
Semâ’ ile tavâf etsem eflâkin
Ötesine kadar uçsam Mevlânâ

Noksan gelen tamamlanır cân bulur
Cân cânını bulunca cânân olur
Cân ü cânân vâsıl-ı cinân olur
Varsam ben de bir cân seçsem Mevlânâ

Peygamber değilsin kitâbın vardır
Bütün insanlığa hitâbın vardır
Mazlûmla mahzûna şitâbın vardır
Lutfetsen sırrını açsam Mevlânâ

Hazret-i Allah’ın sevgili kulu
Muhammed aşkıyle buldu Hak yolu
Ali’nin elinden içdi bir dolu
Bir katre versen de saçsam Mevlânâ

Tebessümün ehl-i dile şâfîdir
Tevecühün ehl-i aşka nâfi’dir
Bir nigehin bu bendene kâfîdir
Nâil olsam öyle göçsem Mevlânâ

Aşkî senin ilel-ebed kölendir
Gönül eri Hak yolunda ölendir
Gerçek âşık ölürken de gülendir
Ayağından bir kez kuçsam Mevlânâ