Bana bu ten gerekmez can gerektir,
O baki Cennet’e iman gerektir.

Zehi mürşit ki bizi Hakk’a iltir,
Aşık canı ona kurban gerektir.

Bunlar vazgeçti cennet arzusundan,
Didar göstermeye sultan gerektir.

N’iderim cenneti yahut huriyi,
Bana dergahına seyran gerektir.

Eğer Muhammed’e ümmet olursan,
Dilinde zikir ve Kuran gerektir.

Namaz, tesbih, zikir ve Kuran verdi,
İnayet bunlara Hak’tan gerektir.

Hakikat şerbetin içen aşıklar,
Başı açık, teni uryan gerektir.

Aşık Yunus bu sırrı anlayanın,
Ciğeri büryan, gözü giryan gerektir.