Bundan beri gönüldüm, dost ile bile geldim,
Ben bu aleme çıktım, bir acep hale geldim.

O dost açtı gözümü, gösterdi kendözümü,
Gönüldeki razımı, söyledim dile geldim.

Gör ne yuvadan uçtum, bu halka sırrım açtım,
Aşk tuzağına düştüm, tutuldum ele geldim.

Tuzağa düşen gülmez, aşıklar rahat olmaz,
Söylerim dilim bilmez, bir acep ile geldim.

Buraya geldim bu dem, geri ilime gidem,
Sanma ki burda beni, altına mala geldim.

Değilim kilükalden, ya yetmiş iki dilden,
Halim ahvalim nedir, bu mülke sora geldim.

Ne haldeyim ne bilem, tuzaktayım ne gülem,
Bir garibçe bülbülem, ötmeye güle geldim.

Gül Muhammed teridir, bülbül onun yeridir,
O gül ile ezeli cihana bile geldim.

Mescidde medresede çok ibadet eyledim,
Aşk oduna yanarak, ondan hasıla geldim.

Kudret suret yapmadan, feriştehler tapmadan,
Alem halkı dönmeden, ileri yola geldim.

Yine Yunus’a sordum, der ki Hak nurun gördüm,
İlkyaz güneşi gibi ışıyıp doğa geldim.