Ey dünyaya aldanan, hayırla ihsan hani?
Unuttun ahireti, şefkatla iman hani?

Kimde ki şefkat vardır, rahmet dahi ondadır,
Şimdi bir gönlü açık sünni müsülman hani?

İbrahim Halil geldi Kabe’ye bünyad vurdu,
Oğluna bıçak çaldı, İsmail kurban hani?

Şeddad bir uçmak yaptı, Nemrut göğe ok attı,
Karun’u da yer yuttu, Adil Nuşirvan hani?

Kim ki istedi buldu, kulluğu tamam oldu,
Mısır’a sultan oldu, Yusuf-ı Kenan hani?

Resul Mirac’a ağdı, gökden yere nur yağdı,
Habib’im diye öğdü, o Fahr-i cihan hani?

Ebubekir’le Ömer, yüzlerinden nur damar
Sinesi dolu Kuran Osman-ı Affân hani?

Biner idi Düldül’e, belinde Zülfikar’ı
Erenler açtı dini, Tanrı Arslan’ı hani?

Çalap Tanrı’nın hası, Hazret’e geçer nazı,
Peygamber’in amusı Hamza pehlivan hani?

Cüneyd-i Bağdadi ve Şibli ve Maruf-ı Kerhi,
Onlar vardı bu yola, şimdi o erkan hani?

Bayezid-i Bestami, yedi kat gök seyranı,
O erenler sultanı gevher-i maden hani?

Geçti bunların çağı, dünya kahrın ocağı,
Ebul-Müslim Necefî sahib-i kıran hani?

Bir gönül ele getir, feragat ol geç otur,
Konya şehrinde yatır o iki sultan hani?

Fakih Ahmed Kutbeddin, Sultan Seyyid Necmeddin,
Mevlana Celaleddin, o Kutb-ı Cihan hani?

O Seyyid Ahmed Kebir müyesserdi ona nur,
Ayalleri cümle şir, o hulkı merdan hani?

Yunus Emre’m aç gözün, toprak eyle sen yüzün,
Sana dahi diyeler, ciğeri biryan hani?