Ey su nerden gelirsin, vatanın nerde senin,
Nerde çukur bulursan, yatağın orda senin.

Sen yüceden çıkarsın, alçak yere akarsın,
Gönül Hakk’a tutarsın alçak gönlün var senin.

Seni bulut götürür, alemlere yetirir,
Türlü çiçek bitirir, hoş üstadın var senin.

Ağaçlara varırsın, köklerinden girersin,
Alttan sıra yürürsün, uzun elin var senin.

Nerde ise yaş kuru, hîç sensiz olmaz biri,
Ne ölüsün ne diri, hîç tenin yoktur senin.

Kimin denize gider, kimin tütünü tüter,
İsmin desen ne olur, hoş pazarın var senin.

Akıp deniz olursun, dağılıp toz olursun,
Göllerde saz olursun, yapılan evler senin.

Dünyada canlı cansız, olamayalar sensiz,
Cana cansın gümansız, hîç menendin yok senin.

Şimdi Yunus susadı, diler ki senden içe,
Bir içim bin kızıla, nice bahan yok senin.