Kafi oldu kula Allah bunda yüz bin sır yatar gayrısın neyleyeyim ben bana Allahım yeter
Bahar olmadan gönülde nergiz ile gül biter gayrısın neyleyeyim ben bana Allahım yeter
Hangi divane gider de dermanı halkta arar teşne olan çöle değil elbet ummana dalar
Sevgiliden gelir elbet başa gelen her yarar gayrısın neyleyeyim ben bana Allahım yeter
Her kişinin harcı değil el açıp Allah demek manevi kilit vurulur kimde yoksa bir emek
Kim gönülden yalvardı da demedi Allah Lebbeyk gayrısın neyleyeyim ben bana Allahım yeter
Şifa sensin deva sensin neyleyim Lokman’ları ne gün bildim ne de gece sensiz geçen anları
Nerde devrin sultanları Karun’ları Haman’ları gayrısın neyleyeyim ben bana Allahım yeter
Fani olmaz “la” dan geçip “illa” da duran kişi zat-ı Hak’ta yok olanın baki olmaktır kişi
“Ben” ve “biz” den azad olan hem bulur varlık aşı gayrısın neyleyeyim ben bana Allahım yeter