Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş
Bürhan sorardım aslıma, aslım bana bürhan imiş
****
Sağ ü solu gözler idim, ben dost yüzün görsem deyû
Ben taşrada arar iken ol can içinde can imiş
****
Öyle sanırdım ayriyem dost gayrıdır ben gayriyem,
Benden görüp işiteni bildim ki ol cânân imiş.
****
Savm ü Salât ü Hacc ile sanma biter zâhid işin
İnsan-ı kâmil olmaya lazım olan irfan imiş
****
Kanden gelir yolun senin, ya kande varır menzilin
Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvan imiş
****
Mürşid gerektir bildire Hakk’ı sana Hakkal yakîn
Mürşidi olmayanların bildikleri güman imiş
****-
Anla hemen bir söz dürür yokuş değildir düz dürür,
Âlem kamû bir yüz dürür gören anı hayrân imiş.
****
İşit Niyazi’nin sözün, bir nesne örtmez Hak yüzün
Hakk’dan ayan bir nesne yok, gözsüzlere pinhan imiş