Bu ne gaflet bu ne uyku şafak atmış haberim yok uyandım ki akşam olmuş güneş batmış haberim yok
Bu ne gaflet bu ne kusur nefse köle oldum esir hizmet ettim yarım asır ömrüm bitmiş haberim yok
Nefse dedim sadık dostum her sözüne kulak astım bal yedirdi geri kustum zehir katmış haberim yok
Bugün bizim köye vardım viran olmuş baba yurdum eski komşularım sordum hep göçmüşler haberim yok
Bak gözümün yaşlarına sakal kirpik kaşlarıma başımdaki saçlarıma aklar düşmüş haberim yok
Doğan ayı kınıyordum yükseklere konuyordum ölüm uzak sanıyordum yakam tutmuş haberim yok