Karanlık gecenin, soğuk ayazında,
Silaha sarılan neferler vardı.
Çatlak dudaklarla, sabah namazında,
Allah’a yükselen dualar vardı.

Yârin cemalini seyre doymadan,
Doğacak çocuğunu bile görmeden,
Sabah vaktinde, güneş doğmadan,
Cephenin yolunu tutanlar vardı.

Düşman donanması topa tutarken,
Savaş tayyaresi çivi saçarken,
Nefer şehit olup, mevzi düşerken,
Sapasağlam duran imanlar vardı.

‘BİSMİLLAH’ diyerek yerden doğrulan,
Çeyrek ton mermiyi sırtına alan,
Alıp da düşmanın başına çalan,
Gözü pek pehlivan Seyit’ler vardı.

Uçuşan mermiler, delerken bağrı,
Düşmanın gayesi; geçmek şu bahri,
Gamsızca ilerlerken boğaza doğru,
Düşmana ‘DUR!’ diyen mayınlar vardı.

Kır atın üstünde Hazreti Hızır,
Yetmiş bin evliya yanında hazır,
Can vermiş mehmedim, gönlünde huzur,
Hakk’a arz edilen tevhitler vardı.