Bu dünya uzunca bir yolun başı o mezar dediğin bir sınır taşı
Ömür, iki günlük Iman savaşı, her gün bitebilir, farkında mısın?
Kimi, kibir denizinde boğulmuş, kimi, minnet ile, kula eğilmiş,
İnsan olabilmek, kolay değilmiş, o kutsal savaşın, farkında mısın?
Kimi, iman eden, kula çatarken, korkulara düşer, güneş batarken,
Kimi, ona buna, akıl satarken, kendisi muhtaçtır, farkında mısın?
Kimi, servetini, sefaya sermiş, kimi zekâtını, dürüstçe vermiş,
Kimi, bir lokmanın, şükrüne varmış, gerçek zenginlerin, farkında mısın?
Kimi, şans ve talih peşinden gider, durmadan kadere sitemler eder,
Böylesi kullara, neylesin kader ekmeden biçen yok, farkında mısın?
Her gün son durakta nice yolcular kadın erkek çoluk çocuk ihtiyar
Kimisi gülümser kimi bahtiyar kimi de üzgündür farkında mısın?
Kimi o durakta dost onu arar kimi de telaşla bagajı sorar
Oysa ne valizi ne bohçası var hepsi yalnız gider farkında mısın?
Gece gündüz, boş hayaller kurarsın, kendi gafletine ortak ararsın,
Çıkmaz sokaklarda, adres ararsın, oysa adres sende, farkında mısın?
Yaşamak, kalbine korku salarken, ümitsizlik batağına dalarken,
Teselliyi, kadehlerde ararken, seni yaradanın, farkında mısın?
Akıl vermiş engelleri aş diye vicdan vermiş Hakk yolunu seç diye
Gönül vermiş kapıları aç diye bunca anahtarın farkında mısın?
Senin sahibin var, yokluğa kanma, sana senden yakın, uzakta sanma,
O’na tüm kâinat, dar gelir amma, bir gönüle girer, farkında mısın?
İlaçtan çok, dost gerekir hastaya, o dostlar yazılır, yüce listeye,
Bir gönül köprüsü, kuran ustaya, ücreti kim verir, farkında mısın?
Eğer varsa kulda, vicdan yarası, karışır, servetin akla karası,
İnsan ömrü, iki nefes arası, kaç adımlık yoldur, farkında mısın?