Seherde bülbülü gördüm iniler
Kamu derdlilerin derdin yeniler
işidenler esirgeyip dediler
Zihî şûrîde vü bîçâre bülbül

Meğer dimâğına ermiş hevâsı
Erişmiş cânına gülün safâsı
Ki sanmış derdinin budur devâsı
Zihî şûrîde vü bîçâre bülbül

Firâk oldu erişmiş idi câne
Gazeller okur iken yâne yâne
Kokusundan erişdi gülistâna
Zihî şûrîde vü bîçâre bülbül

Yitirmiş aklını bûyundan anın
Mecâlı kalmamış cisminde cânın
Ki urmuş terkini cümle cihânın
Zihî şûrîde vü bîçâre bülbül

Araşdırdı gezip bağçe bucağın
Bulamadı gülün kızıl u ağın
Yitirmiş vuslatın bilmezle çağın
Zihî şûrîde vü bîçâre bülbül

Bu derd ile gülün geçdi zamânı
Firâk oduna bu kez yandı cânı
Ayıldı mestliği dindi figânı
Zihî şûrîde vü bîçâre bülbül

işit Üftâde’nin bülbül sözünü
Ki izle ehl-i ‘irfânın izini
Dilersen kim göresin dost yüzünü
Zihî şûrîde vü bîçâre bülbül