Cud bi-lutfik yâ ilâhî men lehû zâdün kalîl
( Yâ İlâhî! Azığı az olan şu garibe lutfunla bol bol ihsanda bulun )
Müflisün bi’s-sıdkı ye’tî inde bâbik yâ Celîl
( Ey Celîl olan Allah’ım, iflas etmiş olan bu kulun kapına sıdk ile gelmiştir )

Kulli nâri übridi ya Rabbi fî Hakk’ı kemâ
( Yâ Rabbî! Benim hakkımda ateşe: “Serin ve selâmet ol!” de )
Kulte kulnâ ya nâr-û kûni ente fî Hakkı’l-Halil
( Hz. Halîl hakkında: “Ey ateş, serin ve selâmet ol, dedik” buyurduğun gibi )

Ente Şâfî, ente Kâfî, fî mühimmâti’l-ümur
( Sen Şâfî(Şifâ veren)’sin, Sen Kâfî(yeterli gelen)’sin bütün mühim işlerde )
Ente Rabbî, ente Hasbî, ente lî ni’mel-Vekîl
( Sen benim Rabbim’sin, Sen her hususta bana yetersin, Sen benim için ne güzel bir Vekîl’sin )

Eyne Mûsâ, eyne Îsâ, eyne Yahyâ, eyne Nûh
( Nerede Mûsâ, nerede Îsâ, nerede Yahyâ, nerede Nûh? )
Ente yâ Sıddîku âsî tüb ile’l-Mevle’l-Celîl
( Sen ey Sıddîk, isyankâr âsî! Celîl olan Mevlâ’ya tevbe et ve bütün varlığınla O’na yönel! )