Serdâr-ı rusul nûr-i sübül husrev-i Bathâ
Giysû-i secâ rûy-i duhâ bedr-i mücellâ
Kavseyn-i denâ sırr-ı fe evhâ fetedellâ
Ey Ahmed ü Mahmud ü Ebe’l Kasım ü Tâhâ
Yâsîn-i lakab mazhar-ı teşrîf-i feterdâ

Erkân-ı zuhûr tavr-ı butûnunla müşeyyed
Sensin o nusûsât-ı Hudâ ile müeyyed
Ser-safha-i takvîm-i ilâhîde mukayyed
Mahbûb-i Ehad Nûr-i Samed Seyyid-i Emced
Sultân-ı rusul pâdişâh-ı sûret ü ma’nâ

Ekmel ki hüviyyetde onun hâlıkı Allah
Her halde mu’în ü dest-res-i sâdıkı Allah
Fıtratda mükahhal gözünün lâyıkı Allah
Gül-berk-i rûh-i akdesinin âşıkı Allah
Ahlâk-ı kerem-güsterinin mâdihi Allah

Gilîde aman beyhûde hayli oyalandım
Mânend-i hevâ enfüs ü âfâkı dolandım
Bu hâb-geh-i gaflet-i dünyâdan usandım
Billâhi yeter nâr-ı firâkın ile yandım
Al cânımı yâ vaslın ile kıl beni ihyâ

Bu sıdk-ı derûnum ki değil kâbil-i tağyîr
Bir fart-ı muhabbet ki aman hâric-i ta’bîr
Ben silk-i kebâirde iken ey şeh-i dil-sîr
Lutfun ile kıldın ebedi bendeni tebşîr
Âmâdeyim ol va’dinin incâzına hâlâ

Gencine-i kalbinde sakın diğeri bulma
Dâmân-ı niyâzı bırakıp gül gibi solma
Nazm-ı dürr-i nâ-süfte ile gayri yorulma
Kâzım yetişir kendine gel bî-edeb olma
Erbâb-ı kemâl eylemez esrârını ifşâ