Hej ašiku srca čedna
Znam za čim ti duša žedna!
Lutaš, tražiš, Voljenoga!
Gospodara srca svoga..

Mjesečeva zlatna boja,
Zar da bude ljubav tvoja?!
Reci k’o Ibrahim prije,
Ima nešto još svjetlije!

Hej ašiku srca čista,
Lažno svjetlo manje blista!
Svjetla su za more fikra,
I okean tajnog Zikra

Ti mjesecu drži skute,
Da obasja tvoje pute!
A sunce na dlanu drži!
Premda ono peče prži!

Hej ašiku zaljubljeni,
Gorak hal je rastavljenih..
Srca plaču, poput naja
Za izvorom bistrog sjaja!

I kad sunce noć razbije,
Reci, k’o Ibrahim prije!
Što zalazi ljubav nije!
Ima nešto još svjetlije..

Hej ašiku nurli oka,
Sazvijezđa su previsoka!
K’o leptir je, duša naša
Jer leprša ispod arša!

Ne divi se sjajnoj zvijezdi!
Što k’o biser nebo krasi
Upitaj se, k’o Ibrahim
Ko ih pali, a ko gasi?!

Ey âşık

Ey iffetli kalbe sahip âşık
Ruhunun neye susadığını biliyorum
Dolaşıp arıyorsun Sevgilini,
Kalbinin efendisini

Ayın hâlis rengi
Senin aşkın mı olmalı?
Önceden İbrahim’in dediği gibi
Daha da parlak bir şey vardır

Ey kalb-i sâfî olan âşık
Sahte ışık daha az parlar
Işıklar hikmet-i azîme
Ve gizli zikir ummânıdır

Yollarını aydınlatmak için
Ayın ışıklarını tut
Güneşi de avucunda
Yakıp yandırmasına rağmen

Ey âşık olan âşık
Ayrılanların hâli acıdır
Kalpler ney gibi inler
Berrak bir parlaklık kaynağına

Ve güneş geceyi yardığında,
Önceden İbrahim’in dediği gibi
Bu batan aşk değil ki!
Daha da parlak bir şey vardır

Ey gözü parlak âşık
Takımyıldızlar çok yüksektedir
Ruhumuz Pervane misali
Arşın altında kanat çırpan

Gökyüzünü inci gibi süsleyen
Parlayan yıldıza hayranlık duyma
İbrahim gibi kendine sor
Onları kim doğurur ve kim batırır?