Ah karalıyam ben yürekten yaralıyam ah karalıyam ben yürekten yaralıyam
Gönlüm yanar kalbim ağlar Kerbela’ya içim sızlar
Resulümün oynadığı öpüp öpüp kokladığı bakmaya da kıymadığı iki güzel canı vardı
Ensesinde gezdirdiği canım bebeğim dediği Peygamber o gözbebeği torunlarını çok sevdi
Cibril Peygambere geldi baktı Resul torununu sevdi ona birkaç sual etti çok mu sevdin bebek dedi
Evet dedi büyük Nebi ikisi evin neşesi babaları Haydar Ali yiğitliğin ta kendisi
****
Büyük melek görevliydi Allah gönderdi bak beni torunların akıbeti ne olacak söyleyim mi?
Dur verme kötü haberi üzme Resulü Ekberi kıracaksın Peygamberi canlar cananı Ahmed’i
İki dalın kıracaklar şehit edip vuracaklar Hasan’ını zehirleyip Hüseyin’i kesecekler
Resul öyle dondu kaldı Hasan Hüseyin’e baktı onları öpüp kokladı gözlerinden yaşlar aktı
Ah karalıyam ben yürekten yaralıyam ah karalıyam ben yürekten yaralıyam
****
Âlemlerin Efendisi kim yapacak bunu dedi insanoğlunun şerlisi Cehennem’dir onun yeri
Büyük melek tesellisi Peygambere hiç yetmedi çünkü Onun gözbebeği Hasan ile Hüseyin’di
Cebrail emrinde idi Kerbela’dan toprak verdi kokladı Allah Nebisi kan ve bela ta kendisi
Resulün rengi atmıştı bu acıyla avuç açtı Rabbim bunlar canım yaktı sen de mahveyle bunları
Ah karalıyam ben yürekten yaralıyam ah karalıyam ben yürekten yaralıyam