Hak tanınsın: kimse gaddar, kimse mağdûr olmasın!
Mest olup ikbâl meyinden, sonra mahmûr olmasın.
Bir misafirhanedir, dünyâya mağrûr olmasın;
Yâ İlâhi, rahmetinden kimseler dûr olmasın!

Avcumuz boş, gönlümüz hoş, sinemiz sadpâredir,
Yolcudur; yollarda şaşkın, çırpınır, âvâredir.
Koyma gafletlerde Rabb’im, kulların biçâredir,
Yâ İlâhi, rahmetinden kimseler dûr olmasın!

Dil nazargâhındır ancak, yüz çevirme, kalbe bak;
Aşk ile pürnûr kıl sen gönlümüz Rabbülfelâk!
Zulmet artık kalmasın, doğsun müebbet bir şafak,
Yâ İlâhi, rahmetinden kimseler dûr olmasın!