Al çocuğum bu gülü sun sevgili Resule yayılsın her gönüle severek yaşat gülü
Al çocuğum bu gülü güllerin en özünü sevginin büyüsünü severek yaşat gülü
Ey gönüllerimize ışık veren Efendilerin Efendisi sevgili Peygamberim. Eğer insanlar senin şefkatini bilseydi ve seni tanısaydı, bahçelerde güller solmaz, bu kavgalar olmazdı. İnsanlar senin şefkatini hissetselerdi hiçbir çocuk yetim ve boynu bükük kalmazdı. Sen baba, sen dede olurdun çocuklara. Bayram sevinci olurdun yoksullara. Seni bilen çocuklar kavga etmez, kardeşçe oynardı. Tıpkı Hasan ve Hüseyin gibi. Sen aramızdan ayrıldığın gün sevgiyi kardeşliği unuttu gönüllerimiz. Sen aramıza dönersen son bulur hasretimiz. Güllerinle bahçemiz renklendi benim canım Peygamberim.
Al çocuğum bu gülü at savaşın üstüne başlasın barış günü severek yaşat gülü
Al çocuğum bu gülü güllerin en özünü sevginin büyüsünü severek yaşat gülü