Yetimler yurdunun bahçesinde kovalamaca oynayan arkadaşlarını seyrediyordu Murat. Seyretmiyor boş ve hüzünlü gözlerle bakıyordu sadece. Henüz on bir yaşındaydı fakat hayal ettiği geçmişi acılarla doluydu. Geçim derdiyle köyden dört yıl önce göçmüşlerdi bu koca şehire. Kenar mahallelerden birinde bir bodrum kata yerleşmişlerdi. Babası inşaatlarda çalışıyor annesi de ev işlerine bakıyordu. Ancak Murat bir türlü alışamamıştı buraya. Havası suyu insanları bir tuhaf geliyordu ona. Köyündeki gibi başını okşayan amcalar bahçeden dönerken cebine ceviz dolduran teyzeler neşe içinde oyun oynadığı arkadaşları yoktu burada. Baharda kelebekler uçuşmuyor yol kenarında papatyalar açmıyordu. Bir gün babasının inşaattan düştüğü haberi geldi. Bir süre hastanede üç ay kadar da evde yattı. Bu üç ay içinde bir iki akrabaları dışında babasını ziyarete gelen olmadı. Köyde olsalar böyle mi olurdu
Ve bir sabah babası aniden ölü verdi annesiyle yapayalnız kanı vermişlerdi şehrin soğuk duvarları arasında. Annesi ev kirasını ödeyebilmek ve ihtiyaçlarını giderebilmek için temizliğe gidiyor ücreti ile çamaşır yıkıyordu. Bir sene böylece devam ettiler fakat daha sonra annesinin zayıf vücudu bu ağır çalışmayı tartamadı o da yataklara düştü Murat da okuduğu ilkokula gidemez olmuştu artık parklarda
Ayakkabı boyayarak eve ekmek parası kazanmaya çalışıyordu. Akşam yatarken annesi onu bağrına basıyor kalabalıklar içinde yalnız ve kimsesiz kalmanın acısı sıcak gözyaşları olarak yastığa dökülüyordu. Birkaç ay sonra biricik annesi de hayata veda etti. Bütün dalları koparılan bir çiçek gibi boynu bükük ve çaresiz kaldı Murat. Yetkililer onu yetimler yurduna verdiler. Buraya geleli bir yıl kadar olmasına rağmen o hep bir hayal âleminde yaşıyordu adeta. Baktığı her yerde annesinin tebessüm eden masum yüzünü görüyor esen her rüzgâr burcu burcu annesinin kokusunu getiriyordu.
Yüreğimi senin kokun burcu burcu bürür anne
Neye baksam uzak yakın gözüm seni görür anne
Has bahçenin bal arısı sevgilerin en durusu
Bir kez istese yavrusu yüreğini verir anne
****
Yağmur gelse, dolu yağsa yanağına meltem değse
Goncası boynunu eğse erim erim erir annem
Has bahçenin bal arısı sevgilerin en durusu
Bir kez istese yavrusu yüreğini verir anne