Bir garip görmüştüm yorgun ve yalnız, hayalden hayale dalmış gibiydi
Mehtaplı gecede hem de apansız gözleri yaşlarla dolmuş gibiydi…
Acıdım haline kimsesi yokmuş bağrına saplanan bir parça okmuş.
Gecenin dar vakti başını dikmiş semada yerini bulmuş gibiydi
Gök kubbe süslenmiş gelinler gibi denize bakarsın görünmez dibi
Bir asır yıpratmış yaşlı garibi alevler misali canım, yanmış gibiydi
Geçmişi bir anda yıkmıştı onu bilmem ki acaba ne olur sonu
Yaşlılık denilen o sarp yokuşu haberi olmadan aşmış gibiydi
Üstünde yalnızca bir hırka vardı yamalı hırkası oldukça dardı
O anda içimi bir hüzün sardı çiçekler misali solmuş gibiydi
Yaşlı garip birden diz üstü çöktü fersiz gözlerinden inciler döktü
Uzanıp topraktan bir parça söktü yağmursuz toprağa dönmüş gibiydi
Biçare ellerini semaya açtı titrek dudakları feryatlar saçtı
Sonunda Rabbine muradını açtı ölümde çareyi bulmuş gibiydi
Ayrıldım o yerden kaçarcasına içimde duygular coşarcasına
Garipse dağları aşarcasına karanlık makbere girmiş gibiydi