Salât ve selâm üzerine olsun,
Sevgili Peygamberimizin hayatı, acı ve hüzünle geçti.
Peygamberler arasında en çetin belalara o uğradı.
Ve en çok da aralarından çıktığı insanlardan,
Doğduğu şehirde, Mekke’de,
Müntesîbi olduğu kabileden,
Kureyşli müşriklerden eziyet gördü.
Birgün gönlü öyle kırılmıştı ki,
Her şeyi gören, duyan ve bilen rabbine,
O keremli ellerini açtı ve halini dile getirdi.

“Allahım!
Kureyş’ten olan bu topluluğun yaptıklarını sana arz ediyorum.
Ebû Cehil b. Hişâm’ı, Utbe b. Rebîa’yı, Şeybe b. Rebîa’yı, Ukbe b. Ebû Muayt’ı, Ümeyye b. Halef’i sana havale ediyorum” (Buhârî, “Cizye”, 21)

Allah Teâlâ’ya havale edilen bu beş kişi kimdi ve sonları nasıl oldu?

Mahzumoğulları’ndan Amr b. Hişâm…
Künyesi Ebul Hakem…
İslâm’a olan düşmanlığından dolayı Rasûlullah, künyesini değiştirdi.
Yeni künye; cehaletin babası anlamında Ebu Cehil…
Bu ümmetin Firavunu…
Dârünnedve’nin baş üyesi…
Allah ve Rasûlü’ne en büyük düşmanlığı o yaptı.
Peygamber ve ashâbının çektiği her çilede onun dahli var.
Merhametsizdi.
Ammâr’ın annesi Sümeyye’yi şehid eden oydu.
Müşrik ordusunu donatıp Bedir’e getiren oydu.
Bedir’de Afra’nın genç oğulları Muaz ve Muavviz tarafından öldürülen de oydu.
Cesedi, Bedir’in Cehenneme açılan kuyularından birine atıldı.

Utbe b. Rebia
Hatîp ve şair…
Ebu Süfyân’ın kayın pederi.
Risalet öncesi Kâbe’nin tamirinde,
Hacerü-l Esved’in konulduğu örtüyü tutanlardan biri.
Rasûlullah’ın öldürülmesi kararının çıktığı Darünnedve’ye
Kardeşi Şeybe ile katıldı.
Utbe ne yaptı ne söylediyse,
Kardeşi Şeybe de ona katıldı.
Bedir’de müşrikler tarafında Utbe,
Müminler tarafında oğlu Ebu Huzeyfe vardı!
Hz. Ubeyde ile karşılaştı Utbe ve yaralandı
Ama onun son gördüğü iki kılıç ve iki yüzdü;
Hz. Hamza ve Hz. Ali…
Şeybe ise Hz. Hamza’nın karşısına çıktı ama,
Ölüm meleğinin Hamza’nın yanında olduğunu göremedi.
Utbe ve Şeybe’de Bedir’in kör kuyularına atıldı.

Ukbe b. Ebû Muayt
Nâmı; Eşkal kavm.
Yani kötülükte en şiddetli davranan.
Rasûlullah’ın komşusu, kapısına pislik atıyordu.
Kâbe’nin yanında namaz kılarken
Üzerine deve işkembesini atan,
Efendimiz secdedeyken elbisesini boğazına dolayıp
Boğmaya çalışan oydu.
Hicret öncesi Peygamberi öldürmek için
Evini saranların arasında o da vardı.
Küfür üzere yaşadığı hayatını tamamlarken
Dünyada son gördüğü, Hz. Ali’nin yüzü ve kılıcı oldu.

Ümeyye b. Halef
Kureyş’in ileri gelen kabilelerinden Ben-i Cumah mensubu
Müşriklerin: “Kuran ona indirilseydi ya” dedikleri şahıs.
Peygamber’e Safa tepesini altın yaparak bir mucize gösterirse
İman edeceklerini söyleyenler arasında.
Âmâ sahabi Abdullah ibni Ümmü Mektum’un
Efendimizin yanına gelip
Bana Kurân oku” dediğinde,
Efendimizin ilgilendiği müşriklerin içinde Ümeyye de vardı.
Darunnedve’de de vardı, Rasûlullah’a suikastta da.
Ve son görüldüğü yer Bedir oldu. (Peygamber Düşmanları)
Peygambere düşmanlıkta yarıştığı arkadaşlarıyla o da
Cehennem çukurlarından bir çukura girdi.

Kim nerede ölürse ölsün,
Allah ve Rasûl sevgisini yüklenmişse kalbi,
Cennet bahçelerinden bir bahçede açar, ölümle kapanan gözlerini
Onlara düşman ise,
Cehennem çukurlarından bir çukurda.