On dört asır önceydi karanlıktı kopkoyu adın dillere destan soyun İbrahim soyu
Nuruna hasret kaldık sancı çeker sinemiz âlemlere rahmetsin ey Muhammedül Emin
Doğdun bir güneş gibi âlemler nura doydu yağdın Sen rahmet gibi ölmüş kalpler dirildi
****
Mekke sokaklarında kutlu davet başladı kuruyası elleri nur cemali taşladı
Şefkat doluydu kalbi güller kokardı teni yetim öksüz sevindi gelişinle ya Nebi
Salat selam yükseldi Mekke semalarına sallu ala Muhammed aleyke ya Can Ahmed
****
Ağaç taş dile geldi Hakk Resulsün dediler taştan katı kalpleri Seni yalanladılar
O güzide ashabın Sana tabi oldular feda olsun diyerek annem babam yoluna
Bedir’de destan yazdın Uhud’da kurban verdin Mekke’yi fetheyledin Sen gönüller fatihi